یکی از مهمترین دغدغه های هر فرد در طول زندگی ، معماری محل اقامت یا به عبارتی جایی است که برای سکونت بر می گزیند . سنگ نگاره ها و آثار به جا مانده از انسان های اولیه ، اغلب در دل غارها کشف شده اند . این امر حاکی از آن است که گونه ی انسان پس از انقلاب شناختی ، بین ۶۰ تا ۷۰ هزار سال پیش ، به دنبال ماءمن و سر پناهی مناسب برای بقا و آرامش و امنیت خویش بوده است . بدین منظور آنان از غارها خارج شده و اقدام به ساخت خانه های ابتدایی با سنگ و شاخ و برگ درختان کردند.
هزاران سال به همین منوال گذشت ، اما در نهایت با انقلاب کشاورزی در حدود ۱۲ هزار سال پیش ، با توجه به کشت گسترده غلات و دامپروری ، انسان برای اولین بار به اوقات فراغت و زمانی برای تفکر دست یافت . بنایانی خوش فکر و خلاق ، مباحث زیبایی شناسی را به مقوله ی ساخت خانه افزودند و بدین گونه رفته رفته علم معماری و عنوان معمار یا آرشیتکت شکل گرفت . از آن پس خانه از سر پناهی ساده و جایی برای خواب و استراحت ، تبدیل به مکانی زیبا و مایه فخر ساکنین آن گردید.
معماران نامی تمدن های کهن مانند ایران ، یونان و مصر باستان ، بر روی کاغذ های اولیه به نام پاپیروس ، که از پوست خیزران به دست می آمد ، طرح و نقشه بنای مورد نظرشان را با توجه به جایگاه اجتماعی شخص سفارش دهنده ، محل قرارگیری و کاربرد بنا پیاده سازی می نمودند. متریال به کار رفته برای ساخت سازه، اغلب خشت و چوب (چوب درختان گردو، راش، بلوط و شاید حتا بارانک D: !!!) و سنگ بود و برای اتصال سنگ ها به یک دیگر از سرب و ساروج ، که در واقع ملاتی بسیار مستحکم ، متشکل از آهک و تخم مرغ بوده است ، استفاده می شد…
منابع:
https://www.widewalls.ch/magazine/the-history-of-architecture
یکی از مهمترین دغدغه های هر فرد در طول زندگی ، معماری محل اقامت یا به عبارتی جایی است که برای سکونت بر می گزیند . سنگ نگاره ها و آثار به جا مانده از انسان های اولیه ، اغلب در دل غارها کشف شده اند . این امر حاکی از آن است که گونه ی انسان پس از انقلاب شناختی ، بین ۶۰ تا ۷۰ هزار سال پیش ، به دنبال ماءمن و سر پناهی مناسب برای بقا و آرامش و امنیت خویش بوده است . بدین منظور آنان از غارها خارج شده و اقدام به ساخت خانه های ابتدایی با سنگ و شاخ و برگ درختان کردند.
هزاران سال به همین منوال گذشت ، اما در نهایت با انقلاب کشاورزی در حدود ۱۲ هزار سال پیش ، با توجه به کشت گسترده غلات و دامپروری ، انسان برای اولین بار به اوقات فراغت و زمانی برای تفکر دست یافت . بنایانی خوش فکر و خلاق ، مباحث زیبایی شناسی را به مقوله ی ساخت خانه افزودند و بدین گونه رفته رفته علم معماری و عنوان معمار یا آرشیتکت شکل گرفت . از آن پس خانه از سر پناهی ساده و جایی برای خواب و استراحت ، تبدیل به مکانی زیبا و مایه فخر ساکنین آن گردید.
معماران نامی تمدن های کهن مانند ایران ، یونان و مصر باستان ، بر روی کاغذ های اولیه به نام پاپیروس ، که از پوست خیزران به دست می آمد ، طرح و نقشه بنای مورد نظرشان را با توجه به جایگاه اجتماعی شخص سفارش دهنده ، محل قرارگیری و کاربرد بنا پیاده سازی می نمودند. متریال به کار رفته برای ساخت سازه، اغلب خشت و چوب (چوب درختان گردو، راش، بلوط و شاید حتا بارانک D: !!!) و سنگ بود و برای اتصال سنگ ها به یک دیگر از سرب و ساروج ، که در واقع ملاتی بسیار مستحکم ، متشکل از آهک و تخم مرغ بوده است ، استفاده می شد…
منابع:
https://www.widewalls.ch/magazine/the-history-of-architecture
یکی از مهمترین دغدغه های هر فرد در طول زندگی ، معماری محل اقامت یا به عبارتی جایی است که برای سکونت بر می گزیند . سنگ نگاره ها و آثار به جا مانده از انسان های اولیه ، اغلب در دل غارها کشف شده اند . این امر حاکی از آن است که گونه ی انسان پس از انقلاب شناختی ، بین ۶۰ تا ۷۰ هزار سال پیش ، به دنبال ماءمن و سر پناهی مناسب برای بقا و آرامش و امنیت خویش بوده است . بدین منظور آنان از غارها خارج شده و اقدام به ساخت خانه های ابتدایی با سنگ و شاخ و برگ درختان کردند.
هزاران سال به همین منوال گذشت ، اما در نهایت با انقلاب کشاورزی در حدود ۱۲ هزار سال پیش ، با توجه به کشت گسترده غلات و دامپروری ، انسان برای اولین بار به اوقات فراغت و زمانی برای تفکر دست یافت . بنایانی خوش فکر و خلاق ، مباحث زیبایی شناسی را به مقوله ی ساخت خانه افزودند و بدین گونه رفته رفته علم معماری و عنوان معمار یا آرشیتکت شکل گرفت . از آن پس خانه از سر پناهی ساده و جایی برای خواب و استراحت ، تبدیل به مکانی زیبا و مایه فخر ساکنین آن گردید.
معماران نامی تمدن های کهن مانند ایران ، یونان و مصر باستان ، بر روی کاغذ های اولیه به نام پاپیروس ، که از پوست خیزران به دست می آمد ، طرح و نقشه بنای مورد نظرشان را با توجه به جایگاه اجتماعی شخص سفارش دهنده ، محل قرارگیری و کاربرد بنا پیاده سازی می نمودند. متریال به کار رفته برای ساخت سازه، اغلب خشت و چوب (چوب درختان گردو، راش، بلوط و شاید حتا بارانک D: !!!) و سنگ بود و برای اتصال سنگ ها به یک دیگر از سرب و ساروج ، که در واقع ملاتی بسیار مستحکم ، متشکل از آهک و تخم مرغ بوده است ، استفاده می شد…
منابع:
https://www.widewalls.ch/magazine/the-history-of-architecture